Ruud Boymans mag zich eindelijk weer profvoetballer noemen. De 30-jarige spits maakte afgelopen maandag na 1.166 (!) dagen zijn rentree in een officiële wedstrijd. Een slepende enkelblessure en meerdere tegenslagen hielden hem meer dan drie jaar aan de kant. Het stralende gezicht van Boymans na afloop van het spectaculaire treffen met Jong AZ (3-3) was dan ook alleszeggend. ,,Dit is waar ik al die jaren voor gevochten heb.”
Het is de 86ste minuut wanneer het bord met zijn rugnummer 29 door de vierde official de lucht in wordt gehouden. Als vervanger voor Thomas Verheydt mag Boymans in de absolute slotfase nog even meedoen. Het zijn slechts enkele minuten, maar voor de strijder uit Born hebben deze minuten ontzettend veel betekenis.
,,Het voelt voor mij super om weer echt onderdeel uit te maken van een team. Ik ben blij, opgelucht en vooral trots. Dat is denk ik het juiste woord. Trots omdat ik van ver ben gekomen, trots omdat ik in mijzelf ben blijven geloven en trots op de club omdat ze mij de kans hebben gegeven.”
Want laat één ding duidelijk zijn, gemakkelijk was de langdurige revalidatieperiode voor Boymans allerminst. ,,Mensen beseffen niet altijd hoe eenzaam het is om in je eentje te revalideren”, legt de aanvaller uit. ,,Je hebt geen teamgenoten om je heen en moet alles alleen doen. Je kan je daardoor aan niemand optrekken en er is ook niemand om je op te peppen. Dat zijn moeilijke momenten geweest.”
Temeer omdat Boymans meermaals met tegenslagen te maken kreeg. ,,Dat maakte het hele traject loodzwaar. Je gaat aan jezelf twijfelen. Veelvuldig dacht ik: Wil ik dit nog wel? Iedere terugslag betekende immers een flinke teleurstelling. Op een gegeven moment was ik daar helemaal klaar mee. Ik heb er vaak over nagedacht om te stoppen.”
Maar één ding deed Boymans telkens besluiten om toch door te zetten. ,,De liefde voor het spel was te groot. Ik ben dertig en ik zou het mezelf altijd verwijten als ik er niet alles aan had gedaan om terug te komen. Dat verwijt hoef ik mezelf nu niet meer te maken. Daarom voelde mijn rentree ook zo bijzonder.”
Toen hij anderhalve week geleden in de oefenwedstrijd tegen een mixelftal van Cambuur voor het eerst weer in wedstrijdverband speelde, werd Boymans bestookt met succeswensen. ,,De steun van familie en vrienden heeft mij ontzettend goed gedaan. Tijdens mijn revalidatie – op de moeilijke momenten – ben ik veel met hen opgetrokken. Ook ben ik tussendoor op vakantie geweest naar Vietnam, Thailand en Bali. Dat soort reisjes hielpen om soms mijn gedachten even te verzetten. En gelukkig bleven mijn zaakwaarnemer, mijn fysiotherapeut en de doctoren altijd positief. Zij zeiden: Ruud, je kunt straks weer voetballen, maar het heeft tijd nodig. Dat heeft mij erg geholpen.”
Bewust werd uiteindelijk gekozen voor een hele langzame opbouw. ,,Zodat ik niet opnieuw een terugval zou krijgen, want dat gebeurde telkens weer”, legt Boymans uit. ,,Ik heb zo’n stap teruggedaan, dat ik eigenlijk opnieuw moest leren lopen. Het heeft zes maanden geduurd voordat ik weer normaal kon rennen en op dat moment kon in aansluiten bij Almere City FC. Hier heeft mijn verdere revalidatie ook nog zes maanden geduurd, maar het harde werken lijkt zich nu uit te betalen.”
Op een winderig sportcomplex in Wijdewormer volgde de langverwachte rentree. ,,Ach, dat maakt helemaal niets uit. Ik wilde weer voetballen en heb het als heel gaaf ervaren. Het was een gekke wedstrijd tegen Jong AZ, met een 3-3 stand op het scorebord. Toch zag ik nog mogelijkheden in die laatste minuten. Er werden veel voorzetten gegeven en ballen erin gepompt. Een typische wedstrijd voor mij. Natuurlijk was het wat tekort om mezelf echt te laten zien, maar dat komt nog wel.”
Boymans is immers een strijder, die alweer nieuwe doelen heeft gesteld. ,,De kop is eraf en het kan vanaf nu alleen maar beter gaan. Mijn belangrijkste doel is om fit te blijven. Dat is echt het allerbelangrijkste. Maar ik ben en blijf spits, dus dan hoop je ook op dat eerste doelpunt en die eerste basisplaats. Ik ga alles opnieuw beleven, alsof ik een speler ben die net zijn debuut heeft gemaakt in het betaald voetbal. Zo voelt het ook voor mij. Ik heb hier vaak over gedroomd en eindelijk is het zover. Dit smaakt naar meer.”
Foto: Ron Baltus / sportshots.pro